Uroczyste obchody Światowego Dnia Chorego
Podobnie jak w latach ubiegłych, 11 lutego, uroczyście obchodziliśmy, ustanowione w dniu 13 maja 1992 roku przez Św. Jana Pawła II, Święto dedykowane chorym, które ma na celu dowartościowanie cierpienia chorych na płaszczyźnie ludzkiej i duchowej. Życzenia siły, wytrwałości i niegasnącej nadziei, by dzięki wsparciu ze strony najbliższych i personelu medycznego pokonywać trudności i ograniczenia, jakie niesie choroba, złożył pacjentom Dyrektor Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego Szpitala Klinicznego im. W. Degi UM w Poznaniu.
Wraz z życzeniami wszyscy pacjenci otrzymali słodki i zdrowy upominek będący wyrazem wsparcia i uznania całego personelu medycznego i administracyjnego dla trudnej walki z chorobą, w nadziei umilenia niełatwego czasu hospitalizacji.
W tym szczególnym dla wszystkich pacjentów dniu mieliśmy przyjemność gościć księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego. Metropolita Poznański w szpitalnej Kaplicy odprawił Mszę Świętą w intencji chorych, całej służby medycznej i wolontariuszy, w której uczestniczyli pacjenci i pracownicy Szpitala. Ksiądz Arcybiskup udzielił uczestniczącym we Mszy Świętej pacjentom Szpitala sakramentu namaszczenia chorych.
Po zakończeniu Mszy Świętej Metropolita Poznański odwiedził Klinikę Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej, gdzie spotkał się z najmłodszymi pacjentami, ich rodzicami i personelem medycznym. Ksiądz Arcybiskup osobiście odwiedził przy łóżku każdego chorego, by dodać otuchy i porozmawiać o przebiegu leczenia oraz planach na przyszłość. Personel oddziałów dziecięcych, przy wsparciu pracowników Zespołu Szkół nr 111, mieszczącego się na terenie Szpitala, wraz z młodymi pacjentami, mającymi tego dnia możliwość opuścić łóżko szpitalne, z ogromną starannością, w podziękowaniu za odwiedziny niosące wsparcie, przygotowali przedstawienie dla Gościa. Był to czas by swobodnie porozmawiać i móc lepiej poznać Metropolitę Poznańskiego. Ksiądz Arcybiskup chętnie odpowiadał na pytania dzieci i dzielił się swoimi wspomnieniami z młodości. Zarówno dla pacjentów, jak i ich rodziców, była to ważna chwila, w której mogli się podzielić trudami związanymi z walką z chorobą i ograniczeniami, jakie spotykają ich w tak młodym wieku, a spotkanie z pewnością przyniosło odrobinę ukojenia.
