II Konferencja Naukowa Polskiej Akademii Niepełnosprawności Dziecięcej PANDa

W dniach 1-2 października br. odbyła się II Konferencja Naukowa Polskiej Akademii Niepełnosprawności Dziecięcej PANDa. Z uwagi na sytuację epidemiologiczną została zorganizowana online, a uczestniczyło w niej ponad 400 osób z Polski i z zagranicy. Hasłem przewodnim sympozjum było „Partnerstwo, Rodzina, Przyszłość”. Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem przez European Academy of Childhood Disability.

Istniejąca od roku PANDa, będąca organizacją naukowo-społeczną, działa na rzecz poprawy jakości życia dzieci z niepełnosprawnościami, promując aktualne kierunki badań, innowacyjne poglądy i nowoczesne standardy postępowania, a także walczy z negatywnymi skutkami, zarówno fizycznymi, jak i psychospołecznymi, niepełnosprawności u najmłodszych.

Konferencja odzwierciedlała główne idee przyświecające Akademii i dlatego interdyscyplinarne grono wykładowców, wśród których znaleźli się ortopedzi, neurolodzy, pedagodzy, fizjoterapeuci, a także rodzice i opiekunowie, poruszyło –wieloaspektowo i z różnych perspektyw – tematy dotyczące pomocy, współczesnych rozwiązań oraz strategii diagnostyczno-terapeutycznych mających na celu ograniczanie skutków niepełnosprawności w dzieciństwie.

Program obejmował 6 sesji naukowych oraz 4 kursy. Podczas wykładów omówiono między innymi zagadnienia wczesnej diagnostyki oraz interwencji, wpływu pandemii COVID-19 i związanego z nią lockdownu na funkcjonowanie dzieci z niepełnosprawnościami i ich rodzin. Przedstawione zostały również problemy neurogennego zwichnięcia stawu biodrowego w konkretnych przypadkach klinicznych, chodu na palcach, leczenia i fizjoterapii w przypadku dzieci z SMA oraz postępowania i wykorzystania ortez w porażeniu wiotkim. Ponadto zaprezentowano koncepcje postępowania w zakresie niepełnosprawności dziecięcej, takie jak biopsychospołeczny model pracy z dzieckiem z niepełnosprawnościami.

Zgodnie z hasłem przewodnim podczas konferencji główny akcent położony był na rolę wsparcia dzieci z niepełnosprawnością przez rodzinę, przyjaciół, opiekunów i najbliższe otoczenie w zakresie profilaktyki, opieki socjalnej, rehabilitacji oraz funkcjonowania w środowisku, co wpisuje się w ogólne trendy europejskie, w ramach których coraz większy nacisk kładzie się na funkcjonowanie osoby z niepełnosprawnością w jego codziennym życiu społecznym i zawodowym.