Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu swoją historią sięga roku 1868, kiedy to na planie litery H siostry Sercanki (zakon Sacré-Coeur) wzniosły budynek związany z potrzebami szkolnymi (obecnie tzw. budynek ortopedii). Gmach otaczał rozległy park. Do dziś od strony zachodniej rosną liczne kasztanowce, a od strony wschodniej rozciąga się imponująca aleja stuletnich już dzisiaj platanów, uznanych za pomniki przyrody. W kwietniu 1920 roku budynek przekazano Uniwersytetowi Poznańskiemu, na potrzeby Wydziału Lekarskiego. Latem 1938 roku rozpoczęto przebudowę gmachu, zmodernizowano wnętrze i usunięto neogotyckie wieżyczki. Po okupacji budynek długo odbudowywano, zgodnie z sugestiami prof. Degi. Przebudowa rozpoczęła się w roku 1947, a zakończyła w 1952. W drugiej połowie lat 60-tych ubiegłego wieku powstał tzw. budynek rehabilitacji, czyli kompleks inwestycji wykonanych wg wskazówek prof. Degi. Była to ostatnia duża rozbudowa Szpitala.